เตยหอม

ชื่อวิทยาศาสตร์ :   Pandanus amaryllifolius  Roxb.

ชื่อสามัญ :   Pandanus Palm , Fragrant Pandan , Pandom wangi.

วงศ์ :    Pandanaceae

ชื่ออื่น :   ปาแนะวองิง (มาเลเซีย-นราธิวาส)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวลักษณะแตกกอเป็นพุ่มขนาดเล็ก ลำต้นเป็นข้อ ใบออกเป็นพุ่มบริเวณปลายยอด เมื่อโตจะมีรากค้ำจุนช่วยพยุงลำต้นไว้ ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับเวียนเป็นเกลียวขึ้นไปจนถึงยอด ลักษณะใบยาวเรียวคล้ายใบหอก ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ ผิวใบเป็นมัน เส้นกลางใบเว้าลึกเป็นแอ่ง ถ้าดูด้านท้องใบจะเห็นเป็นรูปคล้ายกระดูกงูเรือ ใบมีกลิ่นหอม 

ปลูกง่าย ชอบความชื้น หน้าแล้งต้องรดน้ำบ่อย ๆ ขยายพันธุ์ง่าย แค่ขุดหน่อเล็กๆ ไปปลูกก็ขึ้นแล้ว ปลูกติดบ้านไว้ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง ถ้าปลูกมากๆ ตัดใบขายที่เห็นใช้มากที่สุดคือกำดอกไม้ไหว้พระ ใบมีกลิ่นหอม ตัดใบสัก 2 ใบ ล้างน้ำให้สะอาด ตัดเป็นท่อน ๆ ใส่หม้อข้าวต้ม ข้าวต้มมีกิ่นหอมชวนรับประทานขึ้นอีกเยอะ  ต้มน้ำเชื่อมก็ตัดใบเตยหอมใส่ลงไปด้วย ต้องการสีเขียวจากใบเตยเพื่อทำลอดช่อง หรือขนมอย่างอื่นก็ตัดใบมาใส่ครกตำ เพื่อคั้นเอาทั้งน้ำหอมและสีเขียวใบเตย  ปลูกไว้เถอะดี ต้องการใช้ไม่ต้องไปซื้อหาที่ไหนเก็บเอาข้างบ้านเราดีที่สุด